Bazı insanlar vardır, çocukluk yıllarımızın en saf dönemlerinde tanırız onları, ama yıllar geçse de o ilk izlenim hiç silinmez. Cihat Tümkaya, benim ve birçok arkadaşım için işte öyle bir insandı… Sınıf başkanımız, çocukluk neşemiz, dostluğun en temiz halini bize öğreten o güzel insandı.
Ne yazık ki, uzun süredir mücadele ettiği hastalığa yenik düşerek aramızdan ayrıldı. Cihat, sadece ilkokul sıralarının çalışkan, adil ve sevilen öğrencisi değildi; büyüdüğünde de aynı karakterini, aynı dürüstlüğünü ve aynı içtenliğini koruyan bir insandı. İskenderun Belediyesi’nde Muhasebe Müdürü olarak görev yaptığı süre boyunca, herkesin takdirini kazanmış, görevini büyük bir sorumlulukla ve özveriyle yürütmüştü.
Kısa bir süre önce, Cihat’la birlikte Bedi Güzel, İsmail Lamba ve Celal Karaçay arkadaşlarımızla bir araya gelmiş, eski günleri yâd etmiştik. O buluşmada yine o tanıdık gülümsemesiyle karşımızdaydı; çocukluk hatıralarımızı anlatırken hepimizi kahkahaya boğmuştu. Kim bilebilirdi ki o an, onunla son kez aynı masada oturduğumuzu… O gün paylaştığımız sohbet, şimdi kalbimizde en kıymetli hatıralardan biri olarak kalacak.
Cihat Tümkaya, sadece bir arkadaş değil, çevresine umut ve pozitif enerji saçan bir insandı. Hayata, insanlara, dostluğa inanan biriydi. Hastalığı boyunca bile moralini yitirmedi, her zaman “şükretmeyi” bilen bir yüreğe sahipti.
Bugün onu sonsuzluğa uğurlarken, geride bıraktığı anılar, dostluklar ve güzel izler bize hem hüzün hem de gurur veriyor. Çünkü Cihat gibi bir dostu tanımış olmak, bu hayatta sahip olunabilecek en güzel hatıralardan biridir.
Mekânın cennet olsun sevgili arkadaşımız Cihat Tümkaya…
Seni sevgiyle, özlemle ve dualarla anıyoruz.
Ruhun şad, ışığın daim olsun.







YORUMLAR