Nöbetçi Eczaneler
Evet, cidden iyi değiliz biz.
Hemde hiç iyi değiliz.
Tam bir yıl oldu.
Hala ürkütücü bir korku var içimizde.
Gece yastığa başımızı koyduğumuzda “nedeni belli” bir sebepten dolayı uykularımız hala paramparça!
Gündüz oturduğumuz çekyat veya sandalyeye biri dokunsa dengemiz bozuluyor.
Yok yok iyi değiliz biz..
Yaşadığımız her artçı sarsıntı yaramıza tuz basıp, adeta acılarımızı yeniliyor gibi.
Bir yanımız hep böylemi kalacak bizim acaba?
İçimizdeki uğultu ne zaman bitecek?
Uykularımız ne zaman eski düzenine dönecek?
Sosyal medyada acıklı şarkılar eşliğinde depremin ilk günü, şöyleydi, boyleydi diye paylaşılan görüntüler acaba ne zaman son bulacak?
İyi değiliz biz..
Sizin birşeyiniz yok belki ama ben hala kendimi iyi hissetmiyorum..
Şükrü’mü, can kardeşimi çok özledim.
Hatıralar Selin kızımızla birlikte çekildiğimiz selfilerde kaldı.
Gel ve git artık..
Geç gitte, biran evvel geride kal 6 Şubat!
Gerçekten bizlerden çok şeylerimizi aldın götürdün.
Bütün deprem şehitlerimize Allah’tan birkez daha rahmet, yaralı olup şifa bekleyenlere acil şifalar diliyorum..
İyi değiliz biz.
YORUMLAR